Positieve benadering
Het is zo gewoon om steeds te benoemen wat het kind allemaal niet mag. Het kind kan hierdoor het gevoel krijgen, niets goed te kunnen doen dus waarom zou het kind daar nog zijn best voor doen. Daardoor gaat het kind nog meer vervelend gedrag vertonen want dan weet het kind tenminste zeker dat aandacht gegarandeerd is.
Kinderen begrijpen vaak niet wat je van ze wil als je alleen maar “nee” zegt. Als je bijvoorbeeld zegt: “Niet springen” dan wekt dat verwarring, het kind weet dan niet wat het moet doen en is veel negatiever. Het is veel duidelijker als je zegt “Ik wil dat je loopt”. Het is belangrijk om kinderen duidelijk te maken wat er van ze verwacht wordt, in plaats van aan te geven wat ze allemaal niet mogen.
Nog een voorbeeld: “Ik wil niet dat je konijn aan de oren trekt. Kijk maar, hij vindt het niet leuk want je doet hem pijn. Kom, dan aaien we het konijn samen nog eens even extra lief om het te laten voelen dat je hem geen pijn wilde doen!”
Doet het kind zelf zijn kleren aan, dan juichen we dit toe: “Goed gedaan joh!” En dat het kind dan zijn/haar schoenen hierbij vergeten is…, ach wat geeft het. Daar gaan we het niet over hebben want we benaderen nu alleen nog maar de positieve kanten.
Maakt het kind ruzie en staat het te schelden, dan lopen we er naar toe en overleggen zachtjes hoe het anders kan. Als het kind de situatie vervolgens anders aan pakt, prijzen we hem de hemel in: “Jeetje, wat heb jij dat goed opgelost!”.
Door op deze manier met het kind om te gaan, leert het kind hoe het anders met situaties om kan gaan, leert het hoe geweldig hij het doet en groeit het zelfvertrouwen. Een kind vindt dit heerlijk en zal de volgende keer nog meer van dit soort gedrag willen vertonen want dan wordt er zo blij gereageerd! (en natuurlijk grijpen we bij écht ondeugend gedrag in, maar daarna richten we ons gelijk weer op de goede momenten)